Hayat ruhun sırrını kavrayarak yaşamaktır. Ruhun sırrıysa Allah'tır. Allah'ı anlamak ve O'nun huşnutluğu içinde bir ömür sürmek, işte insan olmak budur. Ehl-i dünya olarak yaşamak ve ölmek, insanlık sırrından hiçbir şey anlamadan gitmektir. Ruhu değil, sadece bedeni, o da yarım yamalak, yaşamaktır.
Ruh kahramanları peygamberler, bu dünyaya öte dünyanın haberiyle gelirler. Öte dünya, yani Allah'ın biz kullarına hazırladığı sonsuzluk yurdu ama İnsan bu dünyadan başka bir dünya yokmuş gibi yaşar. Öte dünyanın varlığına inanmış olsa bile yine de hep bu dünyada olmuş ve olacakmış gibi davranır.
 
Öte dünya aşılı peygamberler, bu dünyayı bir uğrak yeri bilmişler, hep öte dünya için iş görmüş, ömür sürmüşlerdir. İnsanın bu dünyadaki işi hep yeme içme, giyip kuşanma, gezip tozma, oyun eğlence ile gününü gün etmedir sanki. Öte inançlıların çoğunda inançlarıyla ilgili davranışlar, dini bir takım işler varmış gibi görünse de dünyevi yaşayış arasında kaynayıp gider.

İnsanları pek çok açılardan sınıflayabiliriz. İşe yararları, asalakları, insanlığın yükünü taşıyanları, yük olanları, ölümle birlikte unutulmaya mahkum olanları, bir zamanlar var olmuş olmalarıyla sonsuz kere yâd edilişe imza atanları vesaire... Ama en temel ayrım, yaşamı, hayatta kalmaktan ibaret algılayanlar ile hayatı ölümsüz olmak için bir fırsat bilenler şeklindedir. İnsanlığa, özellikle de düşünce alanında büyük katkılar yapanlar, Peygamberler ve din büyüklerinden sonra en büyük hizmetkârlardır ve âb-ı hayatı bulmuşlardır. Nesilden nesle, insanlık onurunu yüceltmiş, ufuklar açmış ve insanın zihin medeniyetini geliştirmişlerdir.
 
Zaman zaman sahte düşünürler, onursuzlar, ahlâksızlar çıkmıştır gerçi ve daima da eksik olmayacaklardır. Kolektif bilinci sekteye uğratmaya çabalamışlar, bir vakte ve dereceye kadar da başarılı olmuşlardır. Ama insanlık vicdanının koruyucusu, doğru ve iyinin sabırlı bekçisi zaman, onları hak ettikleri unutulmanın hazin sonuna mahkûm etmiştir. Çünkü bilge insanlardır atalarının sözlerine itibar eden ve geçmişin muteber şahıslarının fikirlerini yarınlara aktarırken, sahtekârların seslerini kesen. Dün olduğu gibi bugün de cahillerin gözlerinde allâme görünen palyaçoları yarınki cahiller zaten bilmeyecektir. Yarının şuurlu çocukları da onları kaale almayacak ve böylece binlerce yıldır süren o mükemmel düzen devam edecektir. İyinin ve doğrunun zaman ile sonsuza dek süren