ahmetturkan.gen.tr

Müslüman, inkar ve sapıklığın dışında her durumda Allaha hamd eder.

Hayatının örnek ve önder insanı olan Allah Rasülüne salavata devam eder.

O yolda yürüyen her Müslüman'a selam eder, övülmeye layık olanları taltif eder.

Yerilmeye layık olanları da yerilmekten övülmeye layık hale getirir.

Kadın erkek yedi milyar insanı bir tarağın dişleri gibi denk kabul eder.

Kula kul olmayı en büyü suç bilir ve ona karşı mücadele eder.

Kitaplar içinden ilk önce Kur'an ve sünneti öğrenir ve ona göre yaşamaya çalışır.

Halk arasında dolaşan batıl inançları bilir ve halkı korumaya çalışır.

“Kul olasın kul, olasın makbul”
Niyazi Mısrî
 
FÜTUHAT-I MEKKİYE’nin Hac bölümünü okuyorum. Bu bölümde Haccın ve Umre’nin hikmet ve manalarından, batınından,gerekli oluşunun ve makbul bulunuşunun sebeplerinden söz ediliyor. Tasavvuf bir ibadetin yerine getirilmesinde tahsin şartı arıyor. Yani zahirdeki şartlara ilave olarak ve onların ruhu olma anlamında bir muhabbet, bir hikmet, bir anlam derinliği. İbadetler, anlam olmadan ruhsuz cesede benziyorlar.
 
Üstadımızdan öğrendiğimiz o ki, çekirdekten ağaca dek bir ibadetin safhaları var. Özde sırf Allah için bir yöneliş varsa, riya ile yapılmıyorsa ibadetin çekirdeği bulunuyor. Ahirette açması umulabiliyor. Ancak bu dünyada bizzat o ibadetin bizi dönüştüren, kemale erdiren boyutu ancak çekirdeğin çatlamasına, filizlenmesine, ve büyüyüp ağaç olmasına bağlı. O zaman bir hakkalyakin ubudiyetten söz edebiliyoruz. Çünkü yalnız böyle bir ibadet bizi oldurur, bir sürece dönüşüyor. Bu kulun ‘ol’ emrini kabul edişi, emre boyun eğişi. Hele bir de ağaç meyve verirse,o vakit sadece kendini değil, başkalarını da oldurabiliyor. Rabbi karşısında kul, alem karşısında yönetici/halife. Bir tarafta alan el, bir tarafta veren. Varın siz buna akım geçen bir kablo deyiverin. Bunda fahr yok. Biliyorsunuz meyve hem yiyene faydalı, hem de çekirdek taşıyor. Bir nevi varis bırakmak. Bu bana Hz. Zekeriya’nın bir varis işteyişini hatırlatıyor. Ne kadar fıtri bir arzu, i