Yıllar boyu şehir şehir dolaştım... Bir seyahatimde otobüs Munzur Dağları'na varmıştı. Radyodan, "Lanet olsun sana ey köhne dünya, yolumu tuttun da başa döndürdün." gibi bir güfte duydum.
Yolculuğun verdiği garip hislerle doldum. Kahveler, meyhaneler tıklım tıklım dolarken bir şey demiyorlar; camiler doluyor diye telaş ediyorlar. Gözlerim nemlendi...
"Bir hayata çattık ki hayata kurmuş pusu..." Arkadaşlarım diyor ki "Bazı mısraları veya beyitleri sık sık okuyorsun." Ne kadar sık okusam, kahveye, meyhaneye gidenler kadar sık değil.
Sosyalistlerin bir sloganı vardır: "Zincirlerimizden başka kaybedecek şeyimiz yok." Öyle zannediyorum ki, bazı insanlar için en tehlikeli zincir kötü alışkanlıklardır. Kötü alışkanlıklarını terk etseler, asıl o zaman zincirlerinden kurtulup İslamiyet'te özgürlüğü bulabilirler. En büyük özgürlük İslam'a köle olmaktır.
