ahmetturkan.gen.tr

İnsanları pek çok açılardan sınıflayabiliriz. İşe yararları, asalakları, insanlığın yükünü taşıyanları, yük olanları, ölümle birlikte unutulmaya mahkum olanları, bir zamanlar var olmuş olmalarıyla sonsuz kere yâd edilişe imza atanları vesaire... Ama en temel ayrım, yaşamı, hayatta kalmaktan ibaret algılayanlar ile hayatı ölümsüz olmak için bir fırsat bilenler şeklindedir. İnsanlığa, özellikle de düşünce alanında büyük katkılar yapanlar, Peygamberler ve din büyüklerinden sonra en büyük hizmetkârlardır ve âb-ı hayatı bulmuşlardır. Nesilden nesle, insanlık onurunu yüceltmiş, ufuklar açmış ve insanın zihin medeniyetini geliştirmişlerdir.
 
Zaman zaman sahte düşünürler, onursuzlar, ahlâksızlar çıkmıştır gerçi ve daima da eksik olmayacaklardır. Kolektif bilinci sekteye uğratmaya çabalamışlar, bir vakte ve dereceye kadar da başarılı olmuşlardır. Ama insanlık vicdanının koruyucusu, doğru ve iyinin sabırlı bekçisi zaman, onları hak ettikleri unutulmanın hazin sonuna mahkûm etmiştir. Çünkü bilge insanlardır atalarının sözlerine itibar eden ve geçmişin muteber şahıslarının fikirlerini yarınlara aktarırken, sahtekârların seslerini kesen. Dün olduğu gibi bugün de cahillerin gözlerinde allâme görünen palyaçoları yarınki cahiller zaten bilmeyecektir. Yarının şuurlu çocukları da onları kaale almayacak ve böylece binlerce yıldır süren o mükemmel düzen devam edecektir. İyinin ve doğrunun zaman ile sonsuza dek süren