Değerli Kardeşimiz;

Kurtuluş mücadelesinde, İngiltere ile Yunanistan arasında yapılan gizli bir anlaşma gereği Anadolu toprakları işgal edilecekti. Anlaşma gereğince İngiltere elli bin kişilik Yunan ordusunun bütün silah ve mühimmat ihtiyacı karşılayacak ve bu ordu Anadolu topraklarına saldırarak Bizansı geri alma hayallerini gerçekleştireceklerdi. Her şey hazırdı. Saldırı yarından itibaren başlayacaktı. Fakat tam bu esnada beklenmedik bir şey oldu. Yunan başbakanını her anlamda destekleyen ve İngiliz başbakanının da can dostu olan Yunan Kralı Aleksandros kendi evinin bahçesinde, akşam vakti dolaşırken, Moritz isimli maymunu tarafından ısırıldı ve kral kan zehirlenmesi sonucu hayatını kaybetti. Bu arada bahtiyar maymunu da öldürdüler.

Bir anda bütün planları alt üst oldu. İngiltere Başbakanı Lloyd George'un bu şok olayı, "Tarihin akışını değiştiren bir hadise" olarak değerlendirdi ve Anadolu’yu istila planları suya düştü.

Bütün bu gelişmelere, zahirî olarak bir maymun sebebiyet verdi. İşin bir de mânevî boyutu vardır ki, bunu da işgale karşı bütün kuvvetiyle mücadele eden Bediüzzaman Said Nursî'nin gece boyu sabahlara kadar devam eden duâlarından anlamak mümkün.

O günlerde, Üstad Bediüzzaman'ın yanında bulunan Molla Süleyman ismindeki talebesi ve hizmetkârı şunları anlatıyor:

"Yunan Başbakanı Venizelos, İngiliz Başbakanı Lloyd George`dan 50 bin kişilik silâh alıyor. Bu silâhlarla Anadolu`ya taarruz edecekleri sırada, bir Cuma gecesi Bediüzzaman, namazdan sonra duâya başladı. O gece sabaha kadar uyumadı. Devamlı duâ etti: 'Ya Rabb! Senin askerin daha çoktur. Bu mel'unlara fırsat verme!"

"Sabahleyin, ben Divanyolu`ndan gazetesini ve çorbasını almaya çıktım. Gazeteler Yunan Kralı I. Aleksandros`u maymun ısırdığını, maymunun ise öldürüldüğünü yazıyordu. Gazeteyi görünce, Bediüzzaman çok sevindi ve gülerek, `Bir kalem getir de Süleyman, bu hayvanın arkasından bir mersiye yazalım` dedi."(1)

Mersiye şudur:

Mücahit Bir Hayvan Mersiyesi

“Rabbin Tealanın askerini kendinden başka hiç kimse bilmez."(Müddesir, 74/31)

"İşte o cünuttan bir gazi şehid,
Nev-i hayvandaki meymun-u said.
Ey maymun-i meymûn!
Mü'minleri memnun, kâfirleri mahzun,
Yunan'ı da mecnun eyledin.
Öyle bir tokat vurdun ki,
Siyaset çarkını bozdun.
Lloyd George'u kudurttun,
Venizelos'u geberttin.
Mizan-ı siyasette pek ağır oturdun.
Ki, küfrün ordularını, zulmün leşkerlerini,
Bir hamlede havaya fırlattın...
Başlarındaki maskeleri düşürüp,
Maskara ederek, bütün dünyaya güldürdün.
Cennetle mübeşşer (müjdeli) olan hayvanların isrine (safına) gittin.
Cennette saîdsin; çünkü gazi, hem şehidsin."

Yunan kralının ölümüyle Venizelos'un hain planı suya düşmüş olur. Plan bozulur. Anadolu'nun istilasından vazgeçilir.(2)

Üstadımızın, küffarın siyasetinin bozulmasına vesile olan maymuna övgü dolu şiir yazması, bir sevinç bir memnuniyet göstergesidir. Yoksa itikadi ve fıkhi bir hüküm veriyor değildir.

Ayrıca şiir sanatında hissiyat ve coşkunluk vardır, hissiyat ve coşkunluğun tabiatında bir parça taşkınlık normaldir.

Mehmet Akif’in şiirlerinde benzer ifadeler vardır; mesela, "Çanakkale" şiirindeki şu mısra buna güzel bir örnek teşkil etmektedir:

"Ne büyüksün ki, kanın kurtarıyor Tevhid’i...
Bedr’in aslanları ancak, bu kadar şanlı idi."

"Sana dar gelmeyecek makber’i kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe”desem, sığmazsın."

Ayrıca, bir hayvana cennetlik demek küfür değildir, zira cennetlik olan hayvanlar hadislerde de bildirilmiştir.

Rivayetlere göre, Hz. Salih’in Devesi, Hz. Süleyman’ın Hüdhüd’ü ve Karınca’sı, Ashab-ı Kehf’in Köpeği… gibi bazı hayvanlar, ruh ve cesetleriyle birlikte Cennet’e gireceklerdir.(3)

Allah Âdil-i Mutlak'tır; hiçbir iyiliği zayi etmemektedir. İster insan olsun ister hayvan olsun, her mahluk onun adaletinin tecellisine mazhar olacaktır. İşte bundan dolayıdır ki, peygamberlerle ve onların ümmetinden faziletli insanlarla beraber bulunan ve onlara sadık kalan bu hayvanları, bedenen de cennete koymakla rahmetini tecelli ettirecektir.

Ayrıca Allah’ın veli kulları gayba, yine Allah’ın izni ile muttali olabilirler. Ehl-i sünnetin görüşü bu minval üzeredir. İslam tarihinde binlerce evliyanın bu tarz keşifleri olmuştur ve olmaya da devam edecektir; yeter ki Kur’an ve sünnete aykırı bir durum olmasın.

Dipnotlar:

(1) bk. Necmeddin ŞAHİNER, Bilinmeyen Taraflarıyla Bediüzzaman Said Nursi, s. 194.

(2) bk. Rumuz, Mücahid Bir Hayvan Mersiyesi.

(3) bk. Âlûsî, Rûhu’l-Meânî, 5, 226; Kurtubî, Tefsir, 1, 372.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editörü