Ey gönül, çektiğim aşk denen derdi;
O benlik dağını sel alsında gör!..
Bir can oda düştü, bin can yeşerdi;
Sevdânın rengini gül alsın da gör!..
Bu dertte usûl var, ar var, adap var;
Kulluk var, çile var, hesap, kitap var;
Ölmeden ölümü duyan azap var!..
Nefsin bu menzilde yol alsın da gör!..
Ömrüm dile düşmüş gider göçümde;
Niyâzım âh eyler ağlar suçumda!..
Bir himmet ocağı tüter içimde;
Gönül dost elinden el alsın da gör!..
Müptelâ olmuşum Mecnûn adına;
Ney gibi dağlandım vuslât oduna!..
Düşmüşüm bir aşkın istidâdına;
Leylâ’yı elinden çöl alsın da gör!..
Yakup aşk elinden böyle mi yanar?
Yusuf’un hasreti dert olup kaynar!..
Bildim ki başımda bir âlem döner;
Zamanın seyrini hâl alsın da gör!..
Takdir böyle yazdı tedbir sınadı;
Kimi ‘nasip’ dedi kimi kınadı!..
Bu aşkın yüzünden aklım bunadı;
Emanet yükünü kul alsın da gör!..
Rıfat ARAZ
